Na današnji dan pre šest godina, pala je moćna Španija. Tadašnji svetski prvak i jedan od najvećih pretendenata na novu krunu oprostio se od Mundobasketa u antologijskoj utakmici koja je pripala Srbiji.
Pamtiće se fenomenalna igra ekipe Dušana Ivkovića, završnica ,,za srčku” i konačnih 92:89.
Španci su igrali bez starijeg Gasola. Pau je Svetsko prvenstvo u Turskoj morao da prati sa tribina, dok je na terenu bio pet godina mlađi Mark. Ekipa Furije, predvođena Navarom, Garbahosom i Rubiom, posmatrana je kao ubedljivi favorit.
Međutim, to nije promenilo dalji razvoj događaja u četvrfinalu, koga se rado sećaju svi ljubitelji srpskog sporta. Postava koju su činili: Krstić, Teodosić, Tepić, Savanović, Kešelj, Veličković, Perović, Bjelica, Mačvan, Marković, Paunić i Rašić, pobrinula se za izbacivanje Španije sa turnira, i samim tim ulepšavanje toplog septembarskog popodneva te 2010. godine.
Srbija je odlično otvorila meč, a snage su odmeravali Veličković i Navaro. Jaka odbrana bila je osnova za stvaranje i uvećanje prednosti nad Špancima. U nastavku je nešto razigraniji protivnik doprineo rezultatskoj neizvesnosti. Ipak, na poluvreme se otišlo sa solidnih +8 (49:41).
Treća deonica, označila je povratak Španije u meč. Iznednačenje, pa vođstvo su bili najava neizvesne završnice. Ne za one sa slabim živcima. Međutim, agresivna skok igra i trojke su bile srpski saveznik od početka do (rizičnog) kraja.
Posebno ona trojka Miloša Teodosića, koja je poništila izjednačenje od 89:89. Simbol odvažnosti i odgovornosti igrača koji je tada imao samo 23 godine. Fenomenalno su se pokazali i Kešelj (17p), Veličković, Savanović, Krstić… Tri sekunde i španski gubitak lopte kasnije, slavlje je moglo da počne.
Momci koji su imali između 20 (Mačvan) i 27 godina (Krstić), izveli su naizgled nemoguću misiju i doprineli stvaranju pobedničkih korena za samostalnu Srbije. Uprkos činjenici da je od Mundobasketa 2010. do nedavnog olimpijskog srebra, reprezentacija pretrpela značajne izmene: penzija bivšeg kapitena Krstića i selektora Ivkovića, zatim odlazak Stefana Markovića… Pobeda nad Španijom bila je dokaz da talenat u košarci nije nestao gotovo deceniju ranije. Svojevrsno podizanje morala i početak povratka epiteta kojim smo se toliko ponosili, zemlje košarke.
Za mene, tada klinku kojoj je počela nova školska godina, ova utakmica postala je jedan od najlepših košarkaških trijumfa u novijoj sportskoj istoriji. Ceo taj osmi septembar, obeležile su jedna pesma i jedna izuzetna pobeda.
Iako se naši hrabri reprezentativci iz Turske nisu vratili sa medaljom, zbog niza u najmanju ruku sumnjivih okolnosti, ovaj šampionat će ostati upamćen kao pobedonosna prekretnica za godine koje su usledile.
Pratite SidelineSRB na Instagramu i Tviteru.